liczba: pojedyncza
przypadek: mianownik
przypadek: biernik
rodzaj: męski rzeczowy
słowo | liczba | przypadek | rodzaj |
---|---|---|---|
anakolucie | pojedyncza | miejscownik | męski rzeczowy |
anakolucie | pojedyncza | wołacz | męski rzeczowy |
anakolut | pojedyncza | mianownik | męski rzeczowy |
anakolut | pojedyncza | biernik | męski rzeczowy |
anakolutach | mnoga | miejscownik | męski rzeczowy |
anakolutami | mnoga | narzędnik | męski rzeczowy |
anakolutem | pojedyncza | narzędnik | męski rzeczowy |
anakolutom | mnoga | celownik | męski rzeczowy |
anakolutowi | pojedyncza | celownik | męski rzeczowy |
anakolutów | mnoga | dopełniacz | męski rzeczowy |
anakolutu | pojedyncza | dopełniacz | męski rzeczowy |
anakoluty | mnoga | mianownik | męski rzeczowy |
anakoluty | mnoga | biernik | męski rzeczowy |
anakoluty | mnoga | wołacz | męski rzeczowy |
· Anakoluty są stosowane celowo, na przykład aby stworzyć wrażenie mowy potocznej.
· Poszczególne człony anakolutu kłócą się z porządkiem logicznym zdania i są niepoprawne pod względem gramatycznym.