liczba: pojedyncza
przypadek: mianownik
przypadek: biernik
rodzaj: męski rzeczowy
| słowo | liczba | przypadek | rodzaj |
|---|---|---|---|
| anakolucie | pojedyncza | miejscownik | męski rzeczowy |
| anakolucie | pojedyncza | wołacz | męski rzeczowy |
| anakolut | pojedyncza | mianownik | męski rzeczowy |
| anakolut | pojedyncza | biernik | męski rzeczowy |
| anakolutach | mnoga | miejscownik | męski rzeczowy |
| anakolutami | mnoga | narzędnik | męski rzeczowy |
| anakolutem | pojedyncza | narzędnik | męski rzeczowy |
| anakolutom | mnoga | celownik | męski rzeczowy |
| anakolutowi | pojedyncza | celownik | męski rzeczowy |
| anakolutów | mnoga | dopełniacz | męski rzeczowy |
| anakolutu | pojedyncza | dopełniacz | męski rzeczowy |
| anakoluty | mnoga | mianownik | męski rzeczowy |
| anakoluty | mnoga | biernik | męski rzeczowy |
| anakoluty | mnoga | wołacz | męski rzeczowy |
· Anakoluty są stosowane celowo, na przykład aby stworzyć wrażenie mowy potocznej.
· Poszczególne człony anakolutu kłócą się z porządkiem logicznym zdania i są niepoprawne pod względem gramatycznym.
