liczba: mnoga
przypadek: mianownik
przypadek: wołacz
rodzaj: męski osobowy
słowo | liczba | przypadek | rodzaj |
---|---|---|---|
Artur | pojedyncza | mianownik | męski osobowy |
Artura | pojedyncza | dopełniacz | męski osobowy |
Artura | pojedyncza | biernik | męski osobowy |
Arturach | mnoga | miejscownik | męski osobowy |
Arturami | mnoga | narzędnik | męski osobowy |
Arturem | pojedyncza | narzędnik | męski osobowy |
Arturom | mnoga | celownik | męski osobowy |
Arturowi | pojedyncza | celownik | męski osobowy |
Arturowie | mnoga | mianownik | męski osobowy |
Arturowie | mnoga | wołacz | męski osobowy |
Arturów | mnoga | dopełniacz | męski osobowy |
Arturów | mnoga | biernik | męski osobowy |
Artury | mnoga | mianownik | męski zwierzęcy |
Artury | mnoga | biernik | męski zwierzęcy |
Artury | mnoga | wołacz | męski zwierzęcy |
Arturze | pojedyncza | miejscownik | męski osobowy |
Arturze | pojedyncza | wołacz | męski osobowy |
Źródła danych:
Dane pochodzą z następujących źródeł:
· Wikisłownik dane udostępnione są na zasadach licencji CC BY-SA 3.0
· Słowosieć baza tworzona przez Politechnikę Wrocławską. Licencja: plWordNet
· sgjp.pl na licencji The 2-Clause BSD. Autorzy: Marcin Woliński, Zbigniew Bronk, Włodzimierz Gruszczyński, Witold Kieraś, Zygmunt Saloni, Danuta Skowrońska, Robert Wołosz