bruk

Krzyżówka / opis słowa

sytuacja zła pod względem materialnym lub moralnym.

· Kiedy szedł na studia, był pełen ideałów, które teraz sięgnęły bruku.
· Właściciel mieszkania nagle wrócił z zagranicy i w kilka dni znaleźliśmy się na bruku.

bruk (nazwa pospolita) rzeczownik

liczba: pojedyncza
przypadek: mianownik
przypadek: biernik
rodzaj: męski rzeczowy

Forma podstawowa: bruk

słowoliczbaprzypadekrodzaj
brukpojedyncza mianownikmęski rzeczowy
brukpojedyncza biernikmęski rzeczowy
brukachmnoga miejscownikmęski rzeczowy
brukamimnoga narzędnikmęski rzeczowy
brukimnoga mianownikmęski rzeczowy
brukimnoga biernikmęski rzeczowy
brukimnoga wołaczmęski rzeczowy
brukiempojedyncza narzędnikmęski rzeczowy
brukommnoga celownikmęski rzeczowy
brukowipojedyncza celownikmęski rzeczowy
brukówmnoga dopełniaczmęski rzeczowy
brukupojedyncza dopełniaczmęski rzeczowy
brukupojedyncza miejscownikmęski rzeczowy
brukupojedyncza wołaczmęski rzeczowy

Bruk (nazwisko) rzeczownik

liczba: pojedyncza
liczba: mnoga
przypadek: mianownik
przypadek: dopełniacz
przypadek: celownik
przypadek: biernik
przypadek: narzędnik
przypadek: miejscownik
przypadek: wołacz
rodzaj: żeński

Forma podstawowa: Bruk

słowoliczbaprzypadekrodzaj
Brukpojedyncza mnoga mianownikżeński
Brukpojedyncza mnoga dopełniaczżeński
Brukpojedyncza mnoga celownikżeński
Brukpojedyncza mnoga biernikżeński
Brukpojedyncza mnoga narzędnikżeński
Brukpojedyncza mnoga miejscownikżeński
Brukpojedyncza mnoga wołaczżeński

Bruk (nazwa geograficzna) rzeczownik

liczba: pojedyncza
przypadek: mianownik
przypadek: biernik
rodzaj: męski rzeczowy

Forma podstawowa: Bruk

słowoliczbaprzypadekrodzaj
Brukpojedyncza mianownikmęski rzeczowy
Brukpojedyncza biernikmęski rzeczowy
Brukapojedyncza dopełniaczmęski rzeczowy
Brukachmnoga miejscownikmęski rzeczowy
Brukamimnoga narzędnikmęski rzeczowy
Brukimnoga mianownikmęski rzeczowy
Brukimnoga biernikmęski rzeczowy
Brukimnoga wołaczmęski rzeczowy
Brukiempojedyncza narzędnikmęski rzeczowy
Brukommnoga celownikmęski rzeczowy
Brukowipojedyncza celownikmęski rzeczowy
Brukówmnoga dopełniaczmęski rzeczowy
Brukupojedyncza miejscownikmęski rzeczowy
Brukupojedyncza wołaczmęski rzeczowy

Bruk (nazwisko) rzeczownik

liczba: pojedyncza
przypadek: mianownik
rodzaj: męski osobowy

Forma podstawowa: Bruk

słowoliczbaprzypadekrodzaj
Brukpojedyncza mianownikmęski osobowy
Brukapojedyncza dopełniaczmęski osobowy
Brukapojedyncza biernikmęski osobowy
Brukachmnoga miejscownikmęski osobowy
Brukamimnoga narzędnikmęski osobowy
Brukimnoga mianownikmęski zwierzęcy
Brukimnoga biernikmęski zwierzęcy
Brukimnoga wołaczmęski zwierzęcy
Brukiempojedyncza narzędnikmęski osobowy
Brukommnoga celownikmęski osobowy
Brukowipojedyncza celownikmęski osobowy
Brukowiemnoga mianownikmęski osobowy
Brukowiemnoga wołaczmęski osobowy
Brukówmnoga dopełniaczmęski osobowy
Brukówmnoga biernikmęski osobowy
Brukupojedyncza miejscownikmęski osobowy
Brukupojedyncza wołaczmęski osobowy

Słowa związane lub podobne

Źródła danych:

Dane pochodzą z następujących źródeł:
· Wikisłownik dane udostępnione są na zasadach licencji CC BY-SA 3.0
· Słowosieć baza tworzona przez Politechnikę Wrocławską. Licencja: plWordNet
· sgjp.pl na licencji The 2-Clause BSD. Autorzy: Marcin Woliński, Zbigniew Bronk, Włodzimierz Gruszczyński, Witold Kieraś, Zygmunt Saloni, Danuta Skowrońska, Robert Wołosz