du-be-nin-cza-ni-nem

dubeninczaninem (nazwa pospolita) rzeczownik

liczba: pojedyncza
przypadek: narzędnik
rodzaj: męski osobowy

Forma podstawowa: dubeninczanin

słowoliczbaprzypadekrodzaj
dubeninczanmnoga dopełniaczmęski osobowy
dubeninczanmnoga biernikmęski osobowy
dubeninczanachmnoga miejscownikmęski osobowy
dubeninczanamimnoga narzędnikmęski osobowy
dubeninczaniemnoga mianownikmęski osobowy
dubeninczaniemnoga wołaczmęski osobowy
dubeninczaninpojedyncza mianownikmęski osobowy
dubeninczaninapojedyncza dopełniaczmęski osobowy
dubeninczaninapojedyncza biernikmęski osobowy
dubeninczaninempojedyncza narzędnikmęski osobowy
dubeninczaniniepojedyncza miejscownikmęski osobowy
dubeninczaniniepojedyncza wołaczmęski osobowy
dubeninczaninowipojedyncza celownikmęski osobowy
dubeninczanommnoga celownikmęski osobowy
dubeninczanymnoga mianownikmęski zwierzęcy
dubeninczanymnoga biernikmęski zwierzęcy
dubeninczanymnoga wołaczmęski zwierzęcy

Słowa związane lub podobne

Źródła danych:

Dane pochodzą z następujących źródeł:
· Wikisłownik dane udostępnione są na zasadach licencji CC BY-SA 3.0
· Słowosieć baza tworzona przez Politechnikę Wrocławską. Licencja: plWordNet
· sgjp.pl na licencji The 2-Clause BSD. Autorzy: Marcin Woliński, Zbigniew Bronk, Włodzimierz Gruszczyński, Witold Kieraś, Zygmunt Saloni, Danuta Skowrońska, Robert Wołosz