eten

eten (nazwa pospolita) rzeczownik

liczba: pojedyncza
przypadek: mianownik
przypadek: biernik
rodzaj: męski rzeczowy

Forma podstawowa: eten

słowoliczbaprzypadekrodzaj
etenpojedyncza mianownikmęski rzeczowy
etenpojedyncza biernikmęski rzeczowy
etenachmnoga miejscownikmęski rzeczowy
etenamimnoga narzędnikmęski rzeczowy
etenempojedyncza narzędnikmęski rzeczowy
eteniepojedyncza miejscownikmęski rzeczowy
eteniepojedyncza wołaczmęski rzeczowy
etenommnoga celownikmęski rzeczowy
etenowipojedyncza celownikmęski rzeczowy
etenówmnoga dopełniaczmęski rzeczowy
etenupojedyncza dopełniaczmęski rzeczowy
etenymnoga mianownikmęski rzeczowy
etenymnoga biernikmęski rzeczowy
etenymnoga wołaczmęski rzeczowy
.

Źródła danych

Dane pochodzą z następujących źródeł:
· Wikisłownik dane udostępnione są na zasadach licencji CC BY-SA 3.0
· Słowosieć baza tworzona przez Politechnikę Wrocławską. Licencja: plWordNet
· sgjp.pl na licencji The 2-Clause BSD. Autorzy: Marcin Woliński, Zbigniew Bronk, Włodzimierz Gruszczyński, Witold Kieraś, Zygmunt Saloni, Danuta Skowrońska, Robert Wołosz