· Nigdy nie paliłem z lufy, nauczysz mnie, jak to się robi?
· Widzę, że w dzienniczku póki co masz same lufy, jak ty zamierzasz zdać do następnej klasy!
· Przyłożył jej lufę do skroni, bała się poruszyć, żeby jej nie zabił.
· Stasiek, uspokój się, usiądź, walnij lufę, zrelaksuj się, chłopie!
liczba: pojedyncza
przypadek: mianownik
rodzaj: żeński
| słowo | liczba | przypadek | rodzaj |
|---|---|---|---|
| luf | mnoga | dopełniacz | żeński |
| lufa | pojedyncza | mianownik | żeński |
| lufach | mnoga | miejscownik | żeński |
| lufami | mnoga | narzędnik | żeński |
| lufą | pojedyncza | narzędnik | żeński |
| lufę | pojedyncza | biernik | żeński |
| lufie | pojedyncza | celownik | żeński |
| lufie | pojedyncza | miejscownik | żeński |
| lufo | pojedyncza | wołacz | żeński |
| lufom | mnoga | celownik | żeński |
| lufy | mnoga | mianownik | żeński |
| lufy | mnoga | biernik | żeński |
| lufy | mnoga | wołacz | żeński |
| lufy | pojedyncza | dopełniacz | żeński |
Źródła danych:
Dane pochodzą z następujących źródeł:
· Wikisłownik dane udostępnione są na zasadach licencji CC BY-SA 3.0
· Słowosieć baza tworzona przez Politechnikę Wrocławską. Licencja: plWordNet
· sgjp.pl na licencji The 2-Clause BSD. Autorzy: Marcin Woliński, Zbigniew Bronk, Włodzimierz Gruszczyński, Witold Kieraś, Zygmunt Saloni, Danuta Skowrońska, Robert Wołosz
