ower-czu-ko-wie

Owerczukowie (nazwisko) rzeczownik

liczba: mnoga
przypadek: mianownik
przypadek: wołacz
rodzaj: męski osobowy

Forma podstawowa: Owerczuk

słowoliczbaprzypadekrodzaj
Owerczukpojedyncza mianownikmęski osobowy
Owerczukapojedyncza dopełniaczmęski osobowy
Owerczukapojedyncza biernikmęski osobowy
Owerczukachmnoga miejscownikmęski osobowy
Owerczukamimnoga narzędnikmęski osobowy
Owerczukimnoga mianownikmęski zwierzęcy
Owerczukimnoga biernikmęski zwierzęcy
Owerczukimnoga wołaczmęski zwierzęcy
Owerczukiempojedyncza narzędnikmęski osobowy
Owerczukommnoga celownikmęski osobowy
Owerczukowipojedyncza celownikmęski osobowy
Owerczukowiemnoga mianownikmęski osobowy
Owerczukowiemnoga wołaczmęski osobowy
Owerczukówmnoga dopełniaczmęski osobowy
Owerczukówmnoga biernikmęski osobowy
Owerczukupojedyncza miejscownikmęski osobowy
Owerczukupojedyncza wołaczmęski osobowy

Słowa związane lub podobne

Źródła danych:

Dane pochodzą z następujących źródeł:
· Wikisłownik dane udostępnione są na zasadach licencji CC BY-SA 3.0
· Słowosieć baza tworzona przez Politechnikę Wrocławską. Licencja: plWordNet
· sgjp.pl na licencji The 2-Clause BSD. Autorzy: Marcin Woliński, Zbigniew Bronk, Włodzimierz Gruszczyński, Witold Kieraś, Zygmunt Saloni, Danuta Skowrońska, Robert Wołosz