plac-ka

Krzyżówka / opis słowa

packa - przyrząd do bicia owadów.

placka (nazwa pospolita) rzeczownik pot.

liczba: pojedyncza
przypadek: dopełniacz
przypadek: biernik
rodzaj: męski zwierzęcy

Forma podstawowa: placek

słowoliczbaprzypadekrodzaj
placekpojedyncza mianownikmęski rzeczowy
placekpojedyncza biernikmęski rzeczowy
plackapojedyncza dopełniaczmęski rzeczowy
plackachmnoga miejscownikmęski rzeczowy
plackamimnoga narzędnikmęski rzeczowy
plackimnoga mianownikmęski rzeczowy
plackimnoga biernikmęski rzeczowy
plackimnoga wołaczmęski rzeczowy
plackiempojedyncza narzędnikmęski rzeczowy
plackommnoga celownikmęski rzeczowy
plackowipojedyncza celownikmęski rzeczowy
plackówmnoga dopełniaczmęski rzeczowy
plackupojedyncza miejscownikmęski rzeczowy
plackupojedyncza wołaczmęski rzeczowy
placekpojedyncza mianownikmęski zwierzęcy
plackapojedyncza dopełniaczmęski zwierzęcy
plackapojedyncza biernikmęski zwierzęcy
plackachmnoga miejscownikmęski zwierzęcy
plackamimnoga narzędnikmęski zwierzęcy
plackimnoga mianownikmęski zwierzęcy
plackimnoga biernikmęski zwierzęcy
plackimnoga wołaczmęski zwierzęcy
plackiempojedyncza narzędnikmęski zwierzęcy
plackommnoga celownikmęski zwierzęcy
plackowipojedyncza celownikmęski zwierzęcy
plackówmnoga dopełniaczmęski zwierzęcy
plackupojedyncza miejscownikmęski zwierzęcy
plackupojedyncza wołaczmęski zwierzęcy

Placka (nazwisko) rzeczownik

liczba: pojedyncza
przypadek: dopełniacz
przypadek: biernik
rodzaj: męski osobowy

Forma podstawowa: Placek

słowoliczbaprzypadekrodzaj
Placekpojedyncza mianownikmęski osobowy
Plackapojedyncza dopełniaczmęski osobowy
Plackapojedyncza biernikmęski osobowy
Plackachmnoga miejscownikmęski osobowy
Plackamimnoga narzędnikmęski osobowy
Plackimnoga mianownikmęski zwierzęcy
Plackimnoga biernikmęski zwierzęcy
Plackimnoga wołaczmęski zwierzęcy
Plackiempojedyncza narzędnikmęski osobowy
Plackommnoga celownikmęski osobowy
Plackowipojedyncza celownikmęski osobowy
Plackowiemnoga mianownikmęski osobowy
Plackowiemnoga wołaczmęski osobowy
Plackówmnoga dopełniaczmęski osobowy
Plackówmnoga biernikmęski osobowy
Plackupojedyncza miejscownikmęski osobowy
Plackupojedyncza wołaczmęski osobowy

placka (nazwa pospolita) rzeczownik

liczba: pojedyncza
przypadek: mianownik
rodzaj: żeński

Forma podstawowa: placka

słowoliczbaprzypadekrodzaj
placcepojedyncza celownikżeński
placcepojedyncza miejscownikżeński
placekmnoga dopełniaczżeński
plackapojedyncza mianownikżeński
plackachmnoga miejscownikżeński
plackamimnoga narzędnikżeński
plackąpojedyncza narzędnikżeński
plackępojedyncza biernikżeński
plackimnoga mianownikżeński
plackimnoga biernikżeński
plackimnoga wołaczżeński
plackipojedyncza dopełniaczżeński
plackopojedyncza wołaczżeński
plackommnoga celownikżeński

Słowa związane lub podobne

Źródła danych:

Dane pochodzą z następujących źródeł:
· Wikisłownik dane udostępnione są na zasadach licencji CC BY-SA 3.0
· Słowosieć baza tworzona przez Politechnikę Wrocławską. Licencja: plWordNet
· sgjp.pl na licencji The 2-Clause BSD. Autorzy: Marcin Woliński, Zbigniew Bronk, Włodzimierz Gruszczyński, Witold Kieraś, Zygmunt Saloni, Danuta Skowrońska, Robert Wołosz