su-chot-nik

suchotnik (nazwa pospolita) rzeczownik przest.

liczba: pojedyncza
przypadek: mianownik
rodzaj: męski osobowy

Forma podstawowa: suchotnik

słowoliczbaprzypadekrodzaj
suchotnicymnoga mianownikmęski osobowy
suchotnicymnoga wołaczmęski osobowy
suchotnikpojedyncza mianownikmęski osobowy
suchotnikapojedyncza dopełniaczmęski osobowy
suchotnikapojedyncza biernikmęski osobowy
suchotnikachmnoga miejscownikmęski osobowy
suchotnikamimnoga narzędnikmęski osobowy
suchotnikimnoga mianownikmęski zwierzęcy
suchotnikimnoga biernikmęski zwierzęcy
suchotnikimnoga wołaczmęski zwierzęcy
suchotnikiempojedyncza narzędnikmęski osobowy
suchotnikommnoga celownikmęski osobowy
suchotnikowipojedyncza celownikmęski osobowy
suchotnikówmnoga dopełniaczmęski osobowy
suchotnikówmnoga biernikmęski osobowy
suchotnikupojedyncza miejscownikmęski osobowy
suchotnikupojedyncza wołaczmęski osobowy

Słowa związane lub podobne

Źródła danych:

Dane pochodzą z następujących źródeł:
· Wikisłownik dane udostępnione są na zasadach licencji CC BY-SA 3.0
· Słowosieć baza tworzona przez Politechnikę Wrocławską. Licencja: plWordNet
· sgjp.pl na licencji The 2-Clause BSD. Autorzy: Marcin Woliński, Zbigniew Bronk, Włodzimierz Gruszczyński, Witold Kieraś, Zygmunt Saloni, Danuta Skowrońska, Robert Wołosz