sztu-cer-ka

sztucerka (nazwa pospolita) rzeczownik

liczba: pojedyncza
przypadek: dopełniacz
rodzaj: męski rzeczowy

Forma podstawowa: sztucerek

słowoliczbaprzypadekrodzaj
sztucerekpojedyncza mianownikmęski rzeczowy
sztucerekpojedyncza biernikmęski rzeczowy
sztucerkapojedyncza dopełniaczmęski rzeczowy
sztucerkachmnoga miejscownikmęski rzeczowy
sztucerkamimnoga narzędnikmęski rzeczowy
sztucerkimnoga mianownikmęski rzeczowy
sztucerkimnoga biernikmęski rzeczowy
sztucerkimnoga wołaczmęski rzeczowy
sztucerkiempojedyncza narzędnikmęski rzeczowy
sztucerkommnoga celownikmęski rzeczowy
sztucerkowipojedyncza celownikmęski rzeczowy
sztucerkówmnoga dopełniaczmęski rzeczowy
sztucerkupojedyncza miejscownikmęski rzeczowy
sztucerkupojedyncza wołaczmęski rzeczowy

Słowa związane lub podobne

Źródła danych:

Dane pochodzą z następujących źródeł:
· Wikisłownik dane udostępnione są na zasadach licencji CC BY-SA 3.0
· Słowosieć baza tworzona przez Politechnikę Wrocławską. Licencja: plWordNet
· sgjp.pl na licencji The 2-Clause BSD. Autorzy: Marcin Woliński, Zbigniew Bronk, Włodzimierz Gruszczyński, Witold Kieraś, Zygmunt Saloni, Danuta Skowrońska, Robert Wołosz