we-na

wena (nazwa pospolita) rzeczownik

liczba: pojedyncza
przypadek: mianownik
rodzaj: żeński

Forma podstawowa: wena

słowoliczbaprzypadekrodzaj
wenmnoga dopełniaczżeński
wenapojedyncza mianownikżeński
wenachmnoga miejscownikżeński
wenamimnoga narzędnikżeński
wenąpojedyncza narzędnikżeński
wenępojedyncza biernikżeński
weniepojedyncza celownikżeński
weniepojedyncza miejscownikżeński
wenopojedyncza wołaczżeński
wenommnoga celownikżeński
wenymnoga mianownikżeński
wenymnoga biernikżeński
wenymnoga wołaczżeński
wenypojedyncza dopełniaczżeński
.

mocna potrzeba zrobienia czegoś, przeczucie powodzenia w tej czynności.

· Nie mam weny do sprzątania.

Źródła danych

Dane pochodzą z następujących źródeł:
· Wikisłownik dane udostępnione są na zasadach licencji CC BY-SA 3.0
· Słowosieć baza tworzona przez Politechnikę Wrocławską. Licencja: plWordNet
· sgjp.pl na licencji The 2-Clause BSD. Autorzy: Marcin Woliński, Zbigniew Bronk, Włodzimierz Gruszczyński, Witold Kieraś, Zygmunt Saloni, Danuta Skowrońska, Robert Wołosz