wrzo-dow-cu

wrzodowcu (nazwa pospolita) rzeczownik

liczba: pojedyncza
przypadek: wołacz
rodzaj: męski osobowy

Forma podstawowa: wrzodowiec

słowoliczbaprzypadekrodzaj
wrzodowcapojedyncza dopełniaczmęski osobowy
wrzodowcapojedyncza biernikmęski osobowy
wrzodowcachmnoga miejscownikmęski osobowy
wrzodowcamimnoga narzędnikmęski osobowy
wrzodowcemnoga mianownikmęski zwierzęcy
wrzodowcemnoga biernikmęski zwierzęcy
wrzodowcemnoga wołaczmęski zwierzęcy
wrzodowcempojedyncza narzędnikmęski osobowy
wrzodowcommnoga celownikmęski osobowy
wrzodowcowipojedyncza celownikmęski osobowy
wrzodowcówmnoga dopełniaczmęski osobowy
wrzodowcówmnoga biernikmęski osobowy
wrzodowcupojedyncza miejscownikmęski osobowy
wrzodowcupojedyncza wołaczmęski osobowy
wrzodowcymnoga mianownikmęski osobowy
wrzodowcymnoga wołaczmęski osobowy
wrzodowczepojedyncza wołaczmęski osobowy
wrzodowiecpojedyncza mianownikmęski osobowy

Słowa związane lub podobne

Źródła danych:

Dane pochodzą z następujących źródeł:
· Wikisłownik dane udostępnione są na zasadach licencji CC BY-SA 3.0
· Słowosieć baza tworzona przez Politechnikę Wrocławską. Licencja: plWordNet
· sgjp.pl na licencji The 2-Clause BSD. Autorzy: Marcin Woliński, Zbigniew Bronk, Włodzimierz Gruszczyński, Witold Kieraś, Zygmunt Saloni, Danuta Skowrońska, Robert Wołosz