jun-ke-rze

Junkerze (nazwisko) rzeczownik

liczba: pojedyncza
przypadek: wołacz
rodzaj: męski osobowy

Forma podstawowa: Junker

słowoliczbaprzypadekrodzaj
Junkerpojedyncza mianownikmęski osobowy
Junkerapojedyncza dopełniaczmęski osobowy
Junkerapojedyncza biernikmęski osobowy
Junkerachmnoga miejscownikmęski osobowy
Junkeramimnoga narzędnikmęski osobowy
Junkerempojedyncza narzędnikmęski osobowy
Junkerommnoga celownikmęski osobowy
Junkerowipojedyncza celownikmęski osobowy
Junkerowiemnoga mianownikmęski osobowy
Junkerowiemnoga wołaczmęski osobowy
Junkerówmnoga dopełniaczmęski osobowy
Junkerówmnoga biernikmęski osobowy
Junkerymnoga mianownikmęski zwierzęcy
Junkerymnoga biernikmęski zwierzęcy
Junkerymnoga wołaczmęski zwierzęcy
Junkerzepojedyncza miejscownikmęski osobowy
Junkerzepojedyncza wołaczmęski osobowy

Słowa związane lub podobne

Źródła danych:

Dane pochodzą z następujących źródeł:
· Wikisłownik dane udostępnione są na zasadach licencji CC BY-SA 3.0
· Słowosieć baza tworzona przez Politechnikę Wrocławską. Licencja: plWordNet
· sgjp.pl na licencji The 2-Clause BSD. Autorzy: Marcin Woliński, Zbigniew Bronk, Włodzimierz Gruszczyński, Witold Kieraś, Zygmunt Saloni, Danuta Skowrońska, Robert Wołosz